Sevgi dilində
İnsan dilində, adam dilində,
Çiçək dilində, badam dilində,
Mənimlə danışın, nə olar.
Mən ayrı dil bilmirəm,
Uzaqdan gəlmişəm, yadam.
Bir ağız qoşmayam,
Sevgi dolu fəryadam.
Mənimlə danışın,
Sonra barışın.
Yaz gəldi güllər açıldı,
Vaxt çatdı sirlər açıldı,
Dağlardan sellər açıldı,
Siz də söz-sözə qarışın,
Su dilində aşın-daşın,
Sel dilində barışın, nə olar.
Ağac dilində sevgi nədi bilirsiniz? -
Çiçəklər, güllər.
Sizin də sözünüz nədi, xəbəriniz var?
Qönçə kimi açılan əllər.
Uzadın əlinizi çiçəklərə,
Dərməyin amma.
Eləcə toxunun,
Çiçəklər ətri ilə oxunur,
Siz də əlinizlə oxunun,
İlıq bir təbəssümlə danışın,
Çiçəklə qaynayıb qarışın,
Barışın nə olar, barışın,
Allah dilində danışın, nə olar.
Əyil ürəyinə
Nəğməni, nağılı özündən uzaq
Tutdunmu, yadına düşmərəm sənin.
Şehli yarpaqları gözündən uzaq
Tutdunmu, yadına düşmərəm sənin.
Əyil, ürəyinin üstünə əyil,
Orada gör nələr döyünür, tərpən.
Əyil, əllərinin üstünə əyil,
Əyil, əllərindən boylanır körpən.
Əyil, ölənlərin ahına əyil,
Əyilsən Arazda körpü də bitər.
Əyil, ayağının ruhuna əyil,
Əyilsən dünyanın çöpü də bitər.
Qoyma ürəyindən yerə sevgini,
Ağlama, gözündən düşə bilərəm.
Qəbir şəkilində anamız yeri,
Düşdüyüm yerdəcə deşə bilərəm.
Kənd yolunda araba
Yollarda astaca-astaca gedir
Təkərlərin cırıltısı.
Atır çökəklərə atmaca, gedir.
Çıxıb maşınların yoluna
Upuzun yolları qısaca gedir.
Bir araba yonca
Yol boyunca,
Arxayınca
Gedir, gedir ləng gedir
Elə bil ki, kənd gedir.
Bir uşaq düşüb dalınca
Biri də üstüncə gedir.
Dəli yoncanın ətri
Şəhər maşınlarını
yenə yaman məst edir.
At arabası,
Ot arabası
Üstündə yabaya bax.
Arabanın işinə bax,
Arabada havaya bax.
Atın iştahası
Qaçır hərdən arxaya,
Bir az keçir yorğaya.
Arabayla bir qaçır,
Uşaqların neçəsi.
Sevindirir hər yanı
Təkərlərin nəğməsi.
Kədər haqqında sevinc şeiri
Etibarsız sevinc, vəfasız sevinc,
Dünən məndə idin, bu gün kimdəsən?
Gör kimə qoşulub çıxdın aradan,
Bəlkə ağladırlar səni hardasa?
Bəlkə çilik-çilik olub pəncərən,
Divarın uçuqdu, evin uçuqdu.
Bəlkə aldanmısan zərə, gümüşə,
Səni çağıran kəs bəlkə qaçıbdı.
Başına yağışlar döyəcləyir bax,
İçində sonuncu közü söndürür.
Dünyanın işinə fikir ver, sevinc,
Səni qəm soruşur, kədər dindirir.
Sən kimdə böyüdün, kimdə yaşadın,
Qədrini bildimi o soyuq ürək?
Sevincin qədrini bilməkdən ötrü,
Kədərin qədrini biləsən gərək.
Unudun məni
Unudun məni getsin,
20 yanvar kimi...
Elə bilin, olmamışdım,
Heç ağlamamışdım,
Heç sevməmişdim...
Məni unudun getsin
Şəhid kimi
Elə bilin ölməmişdim,
Elə bilin evlənmişdim,
Yüz yaşamışdım,
Qocalmışdım,
Saqqalım daraq kimi
Havanı daraqlayırdı...
Məni unudun getsin...
13-cü ay kimi
Qanadsız quş təki,
Qanadlı sular kimi,
Ağacların qabaq əlləri vardı,
Necə ki ağac unutdu onu
Siz də elə unudun məni.
Baxışlarımın havada açdığı şırımla
Çıxıb gedirəm, əlvida!
çap et