525.Az

"Yurdsuz zülmətdə qalan Məlikməmməd kimiyəm..." - Mahmud Qacarın şeirləri


 

"Yurdsuz zülmətdə qalan Məlikməmməd kimiyəm..." - <b style="color:red">Mahmud Qacarın şeirləri </b>

Yaddaş

Hər bir xalqın varlığıdır,
Niyyət aşikarlığıdır;
Taleyinin yarlığıdır,
Kimliyidir dil yaddaşı.

Fərqli baharı, qışı var,
Dəyəri qədər yaşı var.
Hər şeyin öz yaddaşı var -
Yaxşı tanı, bil yaddaşı!..

Ucalığı tərk edibdir,
Yaxşılığı tərgidibdir;
Neçə igid qərq edibdir -
Unutmayıb sel yaddaşı.

Təb-təb olan min halı var,
Sevib yolan "Cığalı" var;
Onda layla sığalı var -
İtirməyib tel yaddaşı.

At çox, başında yüyən yox -
Qaçır, ipini düyən yox...
Daha uşaq şəlləyən yox -
Silinibdir bel yaddaşı.

Ağlı gödək qoca olub,
Dib görməyən uca olub.
Kim kim olub, necə olub -
Yada salar el yaddaşı.

Tanıya bilmədi

Bakıda bazarların birində gənc qız əlində bir dəstə bənövşə satırdı. Doğma Qacarda ağac kölgəsində bitən boynu- bükük bənövşəni görən kimi mən onu tanıdım. Amma bənövşə məni tanımadı...

...Gah ona, gah onu satana baxdım,
Ömrün yurdsuz keçən saatına baxdım.
Üzünə utana-utana baxdım,
Tanıya bilmədi bənövşə məni.

İstədim fəryadla: "Bu mənəm" - deyəm,
"Dərdindən partlayır bu sinəm!" - deyəm.
"Bəri bax, başına mən dönüm!" - deyəm,
Tanıya bilmədi bənövşə məni.

Kol dibində bir könüllü şah idi,
İlk eşqimin, heyrətimin şahidi...
Kaş duyaydı ahım necə ah idi -
Tanıya bilmədi bənövşə məni.

Bu görüş nə acı bir görüş idi -
Yaz günündə o bu qədər üşüdü.
Zaman bizi ucalıqdan düşüdü -
Tanıya bilmədi bənövşə məni.

Kökündən qopanı - qaçanı görüb,
Şəhər havasına uçanı görüb...
Qacarı, Şuşanı, Laçını görüb -
Tanıya bilmədi bənövşə məni.

Üzüdönük o olmadı, mən oldum,
Eşqisönük o olmadı, mən oldum.
Sinəyə yük o olmadı, mən oldum -
Tanıya bilmədi bənövşə məni.

El-obasız perikibdir yuxusu,
İşğal altda at oynadır qorxusu.
Öləziyib o əzəli qoxusu -
Tanıya bilmədi bənövşə məni.

Dağlı könlün düzə, dağa haqqı var,
Qalıb gendən baxa-baxa haqqı var...
Çox gözləyib, unutmağa haqqı var,
Tanıya bilmədi bənövşə məni.

Qoruya bilmədim

Ay qəlbimdən halılar -
 Sadiq qanadlı dostlar,
Nə yaxşı ki, görüşdük,
 Salam, sizə sözüm var!
Qumru, qaranquş, leylək -
 ucalıqdan yıxıldım,
Yenə qalxaram, neylək...
 Siz mənə oxşamayın,
Aman gündür, tez olun
 Yurdumuza qayıdın,
Dağa-daşa göz olun,
 Yuvanızı qoruyun:
A quşlar, öz yuvamı
 Mən qoruya bilmədim!..

***

Dünya qorxuyla dolu -
 Bəd nəzər, bəd nəfəs var,
Dəmir tikanlı məftil,
 Qızıldan dar qəfəs var...
Lələyiniz qələmlə
 Taleyiniz yazılıb,
Görün sizi qoruyan
 Dua hardan asılıb,
Duanızı qoruyun.
 Vaxtında öz duamı
Mən qoruya bilmədim...

***

Necə sığım cahana -
 Torpağı dəri kimi
Soyulan Nəsimiynən?!.
 Yurdsuz zülmətdə qalan
Məlikməmməd kimiyəm...
 Qumru, leylək, qaranquş,
Özünüzlə məni də
 Aparın işığa tuş.
Salamlayın günəşi,
 Siz dan üzü qoruyun.
Zirvələrdə Şuşamı -
Sabahımçün bu şamı
Mən qoruya bilmədim!..
Gəl təzədən sevək

Könlüm səni səsləyir,
Köhnə sevgi bəs deyil,
Bu adi həvəs deyil -
Gəl təzədən sevək biz!

Göydən hikmət ələnir -
Duyaq yeni gələni...
Dünya da silkələnir -
Gəl təzədən sevək biz!

Eşqi əmanət verir,
Səadətçün vəd verir -
Ürək zəmanət verir -
Gəl təzədən sevək biz!

Çiçək al qucağına,
Yaxına gəl, yaxına!
Hər şeyin acığına
Gəl təzədən sevək biz!

Təzə donu sağ geyin,
Ürəyimcə bax, geyin -
Gəl təzədən ağ geyin,
Gəl təzədən sevək biz!

Gülümsə

Qəmli baxma, fikrim çaşır,
Sevdalı "dəli"m, gülümsə!
Sənə təbəssüm yaraşır -
Gülümsə, gülüm, gülümsə!

Məni dərdə salan zalım,
De, könlünü necə alım?
Söz deməyə yox macalım,
Lal olub dilim, gülümsə!

Öz sözünü özümə de,
Göz sözünü gözümə de,
Nə deyirsən üzümə de -
Anlayım-bilim, gülümsə!

Gəl, utanma, gəl yanıma,
Kimliyimi heç tanıma!
Gülə-gülə al canımı -
Gülümsə, ölüm, gülümsə!

 





12.07.2019    çap et  çap et