nə günəş isidir
nə panel evlər...
ömrümün bu çağını
belə düşünməmişdim
əlimdən tutan əl yox
Bakının ən soyuq günündə
belə üşüməmişdim
bu itkilər diksindirmir insanları
bu itkilər insanlarçın itki deyil
bəs nədi
ömrüm daşa, divara yox
bir yad səsin acısına dirəndi
bu yazımı
yoxsa tale
daş bağlanmış ayağımdan çəkir geri
bir yerlərə çıxa bilsəm
unutsam bu günləri
bir daha qayıtmaram
bu günlərə,illərə
ki,
keçim namərd əllərə...
lll
bu yaşda sevmək üçün
havalanmaq gərəkdi
bu yaşda sevmək üçün
sevdalanmaq gərəkdi
o da mənim əlimdə
bu da mənim əlimdə
ortada ağlın gücü
adın mənim dilimdə
adına od düşəcək
içimdəki alovdan
üz tutacaqsan mənə
bir gün söküləndə dan
çətin gəlib çıxasan
ayrılığın içindən
durmusan durduğun yerdə,
yad adam var içində...
gəlib çıxa bilməzsən
ayrılıq yaşayırsan
sən elə gəlirsən ki,
gedənə oxşayırsan...
lll
Sərhəd...
Lal kimidir hər yan büsbütün,
Səni düşünürəm, səni yenə mən.
Vətəndən-vətənə gedənlər üçün
De, qardaş, de, necə keşik çəkirsən?!
Yeriyir üstünə qaranlıq gecə.
Əyninə sükutmu geyinmisən sən?!
Axı bilə-bilə, de, görüm necə
Sən öz dərdlərinə keşik çəkirsən?!
Gecələr atdığın fişəng deyildir.
Dərdli anaların ürəkləridir.
Çiynindən asılan tüfəng deyildir.
Bir elin dərdidir, bir elin dərdi.
Bu yanan qəlbimi ovutmaq üçün
Dərdimə ortaqmı dayandı Araz?!
Yarama çilənib soyutmaq üçün
Deyirəm bəlkə də yarandı Araz?!
Söylə, nə vaxtadək doğma elimin
Sinəsi üstündə sərhəd olacaq?!
Söylə, nə vaxtadək doğma çölümün
Bacım, güllərinə həsrət qalacaq?!
Sərhəd düşünürük yol gedəndə də,
Elə bil biz sərhəd yeyib-içirik.
Bağlarda tikanlı məftil görəndə
Bizə elə gəlir sərhəd keçirik.
Qan yox, damarımda od-alov axır,
Körpə arzulara min sədd çəkirlər.
Biri çəmənlikdə ağac basdırır,
Mənə elə gəlir, sərhəd çəkirlər.
Təbiət min boya vurur rənginə,
Baxıram onlara gözlərimdə qəm.
Sevdiyim bir qızı görmək yerinə
Gecə yuxuda da sərhəd görürəm.
lll
Yarama duz qoyun,
alışım-yanım,
rahat uzanmayım göy çəməndə mən.
Nolaydı, nolaydı çıxaydı canım
"Cənub" kəlməsini öyrənəndə mən.
Bəlkə də günahkar müəllimimdi,
yox, yox!
səhv elədim o, "cənub" dedi.
Bu söz hicranımdır, bu söz qəmimdi -
O kaş deməyəydi, kaş deməyəydi...
Mənmi günahkaram, neçə kitabdan
şərqimi, qərbimi öyrənmişəm mən.
Həmən cəhətləri öyrənən zaman
sən demə dərdimi öyrənmişəm mən.
Bəzən də deyirəm olmazdı dərdim:
bilsəm ki, bu sözü oğurlamaqla
yaram sağalacaq əbədi mənim,
bütün Yer üzünün kitablarından,
bu bircə kəlməni oğurlaram mən.
Hərdən istəyirəm deyim düzünü -
unudam əbədi "CƏNUB" sözünü!
Bacara bilmirəm, sanki həyatım
Bu bircə söz üçün səsdədir, səsdə
yol ilə gedəndə "cənub" kəlməsi
Elə bil yazılır səkilər üstə.
Bu söz kipriyimdən tutub elə bil
sevgitək düşməyir bu söz dilimdən.
Mənə elə gəlir, hər şeydən əvvəl
"Cənub" kəlməsini öyrənmişəm mən.
Bu söz çörəyimdir,
havamdır mənim...
Bu söz dərmanımdır,
davamdır mənim.
çap et