Bilmirəm
Ay alın yazımın yaşıl talası,
Ölsəm, avazıyan rəngin solası.
Bir az yaxına gəl, a dağ lalası,
Qoy al yanağından öpüm, göyərsin.
Oyan, qara bəxtim, təzədən oyan,
Sən mənə sirdaş ol, mən sənə həyan.
Yuxumda çiçəyi, gülü çırtlayan,
Çəməni gözümə təpim, göyərsin.
Əriməz könlümü üşüdən o qar,
Nakam sevgim kimi gecikdi bahar.
Ovcumda bir xışma qəm toxumu var,
Bilmirəm hayana səpim, göyərsin...
Adsız şeirlər
Qəfildən qarşıma çıxdın,
tanış bir küçədə.
Üzünü çevirib getdin...
Aman Allah,
məhəbbət puç olanda
adam yadlaşırmış
necə də!..
lll
Gözlərimiz dənizdir,
kipriklərimiz
bir-birindən aralı
sahil.
Ömür boyu
işıq soraqlaya-soraqlaya
zülmətlə savaşa çıxırıq,
elə bil...
lll
Ömür yelkənsiz
qayıqdır,
Həyat
Qabarıb-çəkilən
dəniz.
Hara getsək də
əzəl-axır
ölümün
dayandığı sahilə
yan alırıq biz...
lll
Dodaqlarım
çatlayan nar qabığı,
Arzular sonsuz,
xəyallar dərin.
Xəbərim yoxdur
özümdən,
Bilmirəm acıyam,
yoxsa şirin?
lll
Saçlarımda
illərin sazağı,
Alnımdakı qırışlar
Şırım-şırım.
Heç bilmirəm
qarşıma çıxan
qara daşları
necə aşırım?
lll
Gözlərimdə
illərin
qar soyuqluğu,
Sinəmdə
bir udum
yaz havası.
Məni
yaşamağa
səsləyir,
Gözlərimdəki
işıqla, zülmətin
cəngi-davası...
lll
Atam öləndə
hələ çox
cavan idim,
Hönkür-hönkür
ağlasam da
ürəyimi boşaldıb
kiridim.
Aylar dolandı,
illər keçdi,
İki min üçün
fevralında,
anam da
dünyadan köçdü.
Bax elə onda
anladım ki,
Ömür darısqal
bir qutu imiş.
Dünyanın
ən ağır yükü
heç demə
övlad çiynindəki
ana tabutu imiş...
Vaxtıdı
Xəyalım atını çapır yüz yerə,
Gözümün önündən keçir dağ, dərə.
Sübh çağı boylanır al şəfəqlərə,
Suların yuxumu yozan vaxtıdır.
Nəfəsi duyulur dağlarda qışın,
Canına üşütmə düşür yoxuşun.
Axan gur sellərin, yağan yağışın,
Daşların nizamın pozan vaxtıdır.
Qopub ayrılsam da öz günahımdan,
Ürəyim titrəyir hərdən ahımdan.
İmdad diləyərək qibləgahımdan,
Qalxıram minbərə, azan vaxtıdır...
Zülmətdə qərq oldu arzu-diləklər,
Göylərə səsləyir məni mələklər.
Üstümdən adlayır soyuq küləklər,
Deyəsən, ömrümün xəzan vaxtıdır.
çap et