GÖYƏRÇİN
Bir gecədə yanan şəhər,
Arzuları donan şəhər,
İşıqları sönən şəhər,
İlğım təki titrəyirsən şəhidlərin qəbri üstə.
Hədiyyə almış yetim uşaq təbəssümlü
“Bir an və möhtəşəm” xəyalın gəlir, gedir...
Qız-gəlinin əllərdədir,
Uçmuş ruhun çöllərdədir,
Yuxun gəlmir.
Havalar da heç düzəlmir.
Bu dünyanın səbri üstə xərclənənlər
geri gəlmir.
Xocalı!
Heykəl kimi uçurulan şəhər,
Diri-diri məzarlığa köçürülən şəhər,
Hər il ölüm günü təmtəraqla keçirilən şəhər!
Səngərləri aşa-aşa
Sənə tərəf gəlməkdəyəm.
Sağlığımda görüşməsək,
Görmək üçün ölməkdəyəm.
Bir yandan da düşünürəm:
– Bu qədər xərc, borc içində
Necə vurum ömrü başa?
Heç olmasa, ölənədək,
səni görmək arzusuyla
Xarabalıqlarda gecələyən
xəyalımda yaşa!
çap et