Hələ min şükür Allaha!..
Olanları xatırlamaq
İndi ibadətdi daha...
Rəsmilər öz yerində, Sultan müəllimin hörmətli şairlərimiz Qabillə, Cabir Novruzla və neçə-neçə tanınmış söz-sənət adamı ilə Bülüdülə gəlişini xatırlayıram.
Qabilin maşından enib üzü enişə, dərəyə doğru ləngərlə gəldiyi, Sultan müəllimin də: “Muğan həsrət yağışa, yağışlar xəsis, yağış yağır Talışa, hey-hey gərəksiz” şeirini oxuya-oxuya onu qarşılamaq üçün qabağına doğru yeridiyi indi də gözlərimin önündədir.
Sultan müəllimlə birgə o bulağın başına, az da olsa, mənim də yolum düşüb. Süfrəmizdə də bir çolpa soyutması, iki baş qırmızı soğan, bir əlcə pencəkəş çörək, iki kəsim motal pendiri...
Dost süfrəsində olanın
Ürəyi, könlü bəxtəvər.
Sözündə bərəkət varsa,
Süfrəndə duz-çörək yetər...
Sözümün canı: o kişi o bulağın başına çatan kimi, hələ ağzına bir qurtum almamış, buz kimi soyuq suda başını yuyar, qurulayandan sonra əyilib bulağın qaynayan gözündən bir cam su doldurub içərdi.
Sonralar o bulağa özümün tək yolum düşəndə mən də “təcrübə” eləyib b
aşımı bulağın gözündən qaynayan soyuq su ilə yudum. Ancaq bu “təcrübəm” mənə “ağır” başa gəldi, az qala sətəlcəm olacaqdım...Su kimi saf ürəkli Sultan müəllimi indi yayda harada axtarsan, doğulub boya-başa çatdığı doğma Astaradan gələcək sorağı. Səhər erkən, ya da axşamtərəfi, eycahan bir vaxtda görüb-görüşmək istəsən, gərək yolunu Xəzərin sahilindən salasan. Səbrin çatıb sahildə durub-dözüb gözləsən, Sultan müəllimi mavi ləpələrin qoynundan dalğalarla döyüşən, ya da suya baş vurub gələn görəcəksən...
Bizim Şabranda da möcüzəli sular çoxdur. Dünya şöhrətli Qalaaltı, Şah Abbasın Dərbənd yürüşlərindən birində ağır mərəzə düçar olmuş qoşununun bircə dəfə çimərək yuyunub-yaxalanması ilə şəfaya qovuşduğu, bu kəramətindən dolayı da o adil Padşahın tikdirdiyi iki çarhovuzda hələ də bu ağır-batman elin-obanın gəlib-gedənlərinin çimib şəfa tapdıqları Dəhnə istisuyu.
Daha bir bulaq var, Ceyranlıda, Aşağı Əmirxanlı ilə Düzbilicinin arasında. Əvvəlki adı necə çağırılıb - o öz yerində, mən bilən adı Hacı Salam bulağıdır.
Ərən kişilərdən olan əmirxanlılı Hacı Salamla bir gün rastlaşanda o bulaqdan, bulağın suyunun kəramətindən xeyli danışdı. Dedi, yaşı əllini ötənlərin, şəkər də daxil, bir çox illətləri olur ki, onların şəfası, dəva-dərmanı bax həmin o bulağın suyundadır. Kişi illərdən bəri qabda-qaşıqda o sudan daşıyıb içdiyini və faydasını da gördüyünü ürəklə dilə gətirdi.
Maraq, bir də yaşın altmışı üstələməsi məni də elə günlərin bir günü aparıb o bulağa çıxardı. Dostum - yazıçı Aydın da yanımda. O bulağın suyunun tamı Aydın müəllimin damağında çətin qala, çünki bulağın başına çatar-çatmaz özüylə götürdüyü və daha etibarlı saydığı “şəffaf su”dan içdi.
Mən isə ilk görünüşdə çox hüznlü təsir bağışlayan sısqa bulağın suyundan xeyli içdim. Özümlə evə də götürdüm, elə indilərdə də arada əlim çatanda, rast düşəndə o sudan içirəm.
Sözümün bu yerində “çox hayıf!” deyib qəlbən təəssüflənirəm: o geniş ürəkli, üstümdə haqqı olan, saya salmağa borclu olduğum, bir yox, bir neçə el ağırlığında kişini, xətri mənə dünyalarca əziz Sultan müəllimi, “fərasətim üzündən”, indiyəcən bu möcüzə suların üstünə gətirə bilməmişəm. Yaxşı ki, hələ də gec deyil, səksən nə yaşdır, niyyəti saf, əqli dürüst mərd kişilər üçün?!
Şabranlı qələm dostum Aydın Tağıyev, bir dəfə söz hardan düşmüşdüsə, bizim tərəflərdəki bir buz bulaq haqda mənə maraqlı söhbət eləmişdi:
- Padar kəndinə yaxın yerdə bir bulaq var, - demişdi, - qəribə bir bulaqdır, adına Mərcanlı bulaq deyirlər. Belə rəvayət olunur ki, xeyirxah, əməlisaleh, savab yiyəsi, sözü düz olanlar, xülasə, yaxşı adamlar bu bulağın suyundan içəndə bulaq köpüklənir, suda mərcanlar peyda olur. O mərcanlar sayəsində həmin adamlara sirli-sehirli güc, qeyri-adi qüvvə gəlir...
O söhbət zamanı, Aydını dinləyə-dinləyə, yadıma Sultan müəllim düşmüşdü...
Ya qismət! Sultan müəllimi Şabrana dəvət edəcəyəm - Mərcanlı bulağın başına. Və inanıram ki, Sultan müəllim o bulağın suyundan içsə, bulaq hökmən köpürəcək, suyunda sirli-sehirli güc mənbəyi mərcanlar peyda olacaq... Beləcə, inşallah, Sultan müəllimi yüzə, məni də səksənə götürəcək o bulaq, onun möcüzəvi suyu!..
İnsan işdən, zəhmətdən qorxmadısa, canını işə verdisə, deməli, halal insandır, düz adamdır. Beləsindən əyri əməl çıxmaz, ziyan gəlməz!
Deyirlər, dahi rus yazıçısı Lev Tolstoy onunla hal-əhval tutub “necəsiniz?” deyə soruşanlara, adətən, belə cavab verərmiş: “Allaha şükür, hələ ki narahatam...”
İndi, artıq neçə illərdir, Sultan müəllim fəxri təqaüddədir. Ancaq inanmıram ki, o kişi sakit-farağat oturub qala, vaxtını işsiz-gücsüz, sadəcə xatirələrlə təsəlli taparaq keçirə... Yox, bunlar Sultan müəllimə yaraşan hallar deyil və o, əlbəttə, günü bu gün də narahatdır. Narahatdırsa, deməli, yenə də adına, düşüncəsinə və ruhuna layiq ömür sürməkdədir.
Əzizim Sultan müəllim, dilərəm ki, bu dediklərim də, Sizin nəzərinizdə, ünvanınıza könüldən qopan nidalar, ürəkdən gələn nidalar olsun:
- Bu yollar - üzüyuxarı,
Bu yollar - üzdən aşağı.
Çıxarar gözlərin üstə,
Düşürər dizdən aşağı.
Ümid sığmaz göyə, yerə,
Ya doğul, ya öl min kərə.
Bir çiliklənmiş xatirə
Tökülər gözdən aşağı...
