Tanıyaq və tanıdaq: Əhməd Dərgahi

Əziz oxucular, "525-ci qəzet"də "Günümüzün Güney Azərbaycan ədəbiyyatı - Poeziya" adlı guşə açılıb.

Guşədə İran İslam İnqilabından (1979) sonra ədəbiyyata gəlmiş, Güney Azərbaycanda 1960-cı ildə və daha sonra doğulub boya-başa çatmış və sənətdə öz sözünü demiş Güney şairlərinin arasında heç bir fərq qoymadan, incə və həssas ruhlarına toxunmadan, yaratdıqları möhtəşəm poeziya örnəklərini incələmədən onların ana dilində fərqli janr və üslublarda qələmə aldığı şeir və poemalara, yaxud da həmin əsərlərdən müəyyən hissələrə yer verəcəyik. Bu əsərlər günümüzün Güney ədəbiyyatında baş verən yeniliklərin, ədəbi prosesin incəliklərini bir az da yaxından izləmək, həyata, insanlığa, yazarların ictimai-siyasi və milli məsələlərə baxışlarını öyrənmək baxımından diqqətəlayiqdir... 

Türkiyənin ünlü filosof-yazarı Cəmil Meriç "Qərb kültürün vətənidir, Şərq irfanın. Nə Qərbi tanıyırıq, nə Şərqi, ən az tanıdığımız isə özümüz..." deyirdi. Güney Azərbaycanda son çağın dinamik inkişaf edən ədəbiyyata, özəlliklə poeziyaya nəzər saldıqda burada yaşayan xalqın özünəməxsus kültürü, ədəbiyyatı, kitab mədəniyyəti, sözyaratma qüdrətinin nə qədər yüksək olduğu yansıyır. Möhtəşəm mədəniyyət yaradan bir xalq, susmayan dili, özünü, kimliyini, tarixini öyrənmək istəyən şairləri olan xalq isə dünya tarixindən heç vaxt silinmir, əbədiyaşarlıq qazanır...

Beləliklə, özümüzü, Güneyimizi daha yaxından tanımaq, həm də daha çox sevmək üçün, dəyərli yazarların yaratdıqları bənzərsiz poetik dünyanın qapıları üzünüzə açılır, əziz oxucular!

Esmira Fuad,
Filologiya elmləri doktoru

Əhməd DƏRGAHİ

1968-ci ildə Meşginşəhərin Kücənə kəndində dünyaya göz açıb.
 
1983-cü ildə ailəsi ilə birlikdə Meşginşəhərə köçüb, bir necə il orada yaşayandan sonra əsgəri xidmətə yollanıb.
 
Əsgərlik çağları İran-İraq savaşının son illərinə tuş gəlib. Hərbi görəvi savaşın sona çatması dövründə - 1988-ci ildə bitdikdən sonra, öz doğma yurduna qayıdıb, ancaq bir para nədənlərə görə daha Meşginşəhərdə yaşaya bilməyib, Gilan əyalətinin mərkəzi Rəşt şəhərinə köçərək orada ailə qurub. Hazırda ailəsi ilə birlikdə Rəştdə yaşayır.

Axşamlar

Sən gedən yollara gözlər dirənir axşamlar,
Başıma dam-divarım silkələnir axşamlar.

Bir sönülməz soba yandıqca yanır köksümdə,
Çəkdiyim şölə nəfəsdən pilənir axşamlar.

Yeni doğmuş bəbəyə bənzəyir hər an duyğum,
Qundağından açılıb gah bələnir axşamlar.

Turşadır qaş-qabağınsa mənə sənsizlik anı,
Gözlərimdən yuxu kal-kal ələnir axşamlar.

Ürəyim zağ-zağ əsir bir görüşün şövqi ilə,
Çırağım sübhə qədər piltələnir axşamlar.
Əhmədin sevgi xəyalında vüsal, yolçu kimi,
Qapınızda bir ömürdür dilənir axşamlar.

Həkim

Nə itirib, axtarırsan,
Əl qoyubsan hara, həkim?!
Bu ufacıq ürəyimi,
Deşib etmə yara, həkim.

Açmamışam bu sirri mən,
Odur düşüb saçlara dən,
Avarmadın bu dərdi sən,
Salma özün zora, həkim.

Özünü də belə yorma,
Bir sorğu da mənə sorma,
Uyuşdurucu da vurma,
Çəkmə könlü dara, həkim.

Mənim dərdim başqa dərddi,
Havam pəlmə, günüm sərtdi,
Bu məhşurluq mənə tətdi,
Günüm olub qara, həkim.

Kədərdən irsimi aldım,
Dərman üçün məhsur qaldım,
Təkliyimdə şüvən saldım,
Qaldım ahu-zara, həkim.

Dünya

Böyütdükcə dərdə saldın,
Kimə qıldın vay, a dünya.
Verdiyini bir-bir aldın,
Daha gəlmir saya, dünya.

Sol göstərib vurdun sağı,
Könlümüzə çəkdin dağı,
Xorəyimiz oldu ağı,
Yaxşı qoydun maya, dünya.

Dolandıqca özün durdun,
Önümüzə qurğu qurdun,
Sınaqlarla bizi yordun,
Hər an basdın haya, dünya.

Ömür körpüsünü keçdim,
Verdiyin şərbəti içdim,
Əkdiyin tarlanı biçdim,
Dərdlər oldu taya, dünya.

Sözlər

Kədər laylasını çaldı,
Gözlərim yuxuya qaldı,
Dilimin ovsarın aldı,
Dodağımdan qaçan sözlər.

Durub qınadım dilimi,
Utandım görcək elimi,
İndi olub el bilimi,
Sirr qapısın açan sözlər.

Gəzdi ağızdan ağıza,
Qələm oldu ağ kağıza,
Ürək verdi telli saza,
Havalandı uçan sözlər.

Kimsə onu haxlamadı,
Getdi, bir də yoxlamadı,
İskəndərlər saxlamadı,
Dustaq olub haçan sözlər?

Yaşı çəkmə

Rəssam, sözüm budur sənə,
Yanaq üstə yaşı çəkmə.
Qanlı bulaq kimin gözü,
Düyün vurmuş qaşı çəkmə.

Lalə sayaq yanaqları,
Qönçə vuran dodaqları,
Təbiətdən bulaqları,
Şəkillərdə naşı çəkmə.

Hörükləri gül qotazdan,
Sarışından, əsmər, nazdan ,
Ay üzləri bəmbəyazdan,
Dərdə bağlı başı çəkmə.

Sevənlərin məhəbbətin,
Duyğuların tam ləzzətin,
Düz ilqarın, sədaqətin,
Könüllərdə daşı çəkmə.

Dərqahidir, qocalsa da,
Gözləri hər gün dolsa da,
Saralıb gültək solsa da,
Çox da üzə yaşı çəkmə.