525.Az

Vurğusuz a-ların unuduluşu - Ramil Əhməddən iki şeir


 

Vurğusuz a-ların unuduluşu - <b style="color:red">Ramil Əhməddən iki şeir </b>

Sevgi şeiri

Upuzun qaranlığı var
sənə olan həsrətimin
Qollarımın qanadları var
sənə gələndə.

Rəbbə şükrlə
su içərkən səmaya baxan quştək baxıram sən tərəfə
sən olmayan tərəflərin koruyam!

Səsinin rəngində gördüm dənizin mavisini,
Yatmış pişiyi alnından öpmək
kimiydi əllərinin istisi
Baxışlarım gözlərində siyasi mühacir düşərgəsi.

Qışları yoxa çıxan qarışqa cığırını tapmaqmış sənsiz bu ömür...

Gözyaşım ovcundakı balıqları dirildəcək,
Sevgisizlikdən yıxıldığım bütün yerlər yoxa çıxacaq
bu şəhərin canından,
bütün yerlər yoxa çıxacaq sən keçməyən küçələrin yadından,
yıxıldığım yerlərin sağalacaq yarası.

Vurğusuz a-ların unuduluşu

düzgün hecaya düşmədi vurğularım 
a`yla başlayan bütün sözlərdə
ay görünmədən heç biri yatmadı dilimə adın daxil
bir kərə baxmamışdım aya çünki yanımdaydın
günəş də ay idi onda yağış da külək də bakı da
günlər hələ keçməmiş binalar beşmərtəbə idi onda
içərişəhərin hər daşı culyettanın balkonuydu
sözləri susaraq aşmaq olurdu
güllərin ətri dəyişmirdi
adların anlamı yoxuydu

mühasirəyə almışdı səni suçiçəyi
yamyaşıl bədənin piyada sevgimə
keç könlümə deyirdi
tanrının bəndəsiylə danışdığı dildə danışırdı gözlərimiz

bütün qadınlar kimi əminlik istəyirdin kişidən
daimi məchulluğun olmadığı yerdə eşq yoxdur,
bilmirdin
sevgimi vərdişə çevirməməyin fransız inqilabıydım
dünyanın market ürəyinin jalüzü bağlıydı müştəri marjinallığıma
vurğusuz adındakı saitlər qapalıydı

heç demədim sənə
özüm də bilmirəm nəyi
sənə demədiyim söz qalmazdı yadımda qalmadı da
sənə deyə bilmədiyim sözlərin  altsheymer xəstəsiyəm indi

 





29.01.2021    çap et  çap et