Zeynalabdin NOVRUZOĞLU
Bu torpaq düşmənə verilə bilməz
Bu torpaq babamın sac əppəyidi,
Bu torpaq nənəmin şal örpəyidi,
Şəhid qardaşımın al köynəyidi,
Bu torpaq düşmənə verilə bilməz.
Sac üstündən qəfil qapıla bilər,
Doğranıb itlərə atıla bilər.
Bir alçaq əlində satıla bilər,
Bu torpaq düşmənə verilə bilməz.
O da əsir düşər, girov saxlanar,
Anadan ayrılar, qollar bağlanar.
Demə, əbədilik yollar bağlanar,
Bu torpaq düşmənə verilə bilməz.
Yanar, yanğısını söndürəmməz qar,
Dumana bürünər, xəlvəti ağlar.
Həsrətdən qovrular, buz bağrı çatlar,
Bu torpaq düşmənə verilə bilməz.
Dağları günahkar bilər özünü,
Doğma cığırlara dikər gözünü.
Bu el yaşadacaq şair sözünü,
Bu torpaq düşmənə verilə bilməz.
Dünyanı yuxuda gördüm
Dünyanı yuxuda gördüm,
İməkləyən vaxtı idi.
Dəyənək, silah, kötüklər...
Şahənşah taxtı idi.
Hələ meymun insanlığı
Boynuna götürməmişdi...
Allah da dünyanı
Özbaşına ötürməmişdi.
Meşələr salona,
Yarpaqlar talona çevrilməmişdi.
"Xalq", "millət" sözləri
Göyərib çeynənməmişdi.
Siyasət adlı şeytan
şüşədən çıxmamışdı.
Hələ Arakel
Məhəmmədi yıxmamışdı.
"Dünyanın əşrəfi"
gözə görünmürdü.
Dünya da
metr-metr,
litr-litr,
manat-manat
bölünmürdü.
Bütöv idi, gözəl idi -
açılmamış qönçə kimi,
süd qoxulu körpə kimi...
Dərə də güllənir, dağ da güllənir
Ana necə döyər öz uşağını -
Yağış elə döyür dərəni, dağı.
Suçlu uşaq kimi kiriyib onlar.
(Yaxşı ki, var imiş Qızıl qaydalar)
Nə dərə dillənir, nə dağ dillənir...
Ananın öyüdü dönür çiçəyə -
Dərə də güllənir, Dağ da güllənir...
Bir də geri dönməyi...
Göy dənizdə göy ada,
Bir qayıqdır səmada,
Külək onun yelkəni,
Avar, başçı durnada...
Bələdçilər qabaqda,
Gül daşınır tabaqda...
Qol-qola "Yallı" tutub,
Hamısı bir soraqda...
Səslərindən qəm yağır,
Qurğuşundan qəm ağır.
Bəlkə, səni eşidər,
Çəmən, onları çağır.
Yollar yolçu yorandı,
Yollar qardı, borandı.
Bir ucu - sıra dağlar,
Bir ucu da arandı.
Hər gələn yaz durnanın,
Köçən payız durnanın.
"Gəl-gəl" deyib köçürmək,
Adətidir dünyanın.
Buluddan göy köynəyi,
Duman bəyaz örpəyi.
Görən nə vaxta qaldı?
Bir də geri dönməyi...
Tək-tək doğulur
Hamı fürsət gəzir qarpışmağa ha.
Hamı yer axtarır yapışmağa ha...
Kimisi yaxadan, kimisi qıçdan,
kimisi quyruqdan yapışan olur.
Qaranlıq gecənin ulduzları tək
Qoldan yapışanlar tək-tək doğulur.
Naxçıvan MR,
Kəngərli rayonu, Xok kəndi
çap et