Zərifə ŞÜKRAN
Gecələr doğan günəş
Yuxudan, xəyaldan ayıl, ey könül,
Dünyada gerçəyi dərk etmək üçün.
Ayıla bilməsən, bayıl, ey könül
Zəkaya qida ver, yenilik yarat,
Kədəri dondurub sevinci oyat.
Möhnətin buzunu əritmək üçün!
Arzular çox, ömür az
Bu dünya hara gecikir?
Zaman nə üçün tələsir
Ölüm də döyür qapını
Qəfildən, gözlənilmədən
Döyür sözsüz-kəlməsiz,
Döyür səssiz-səmirsiz.
Gileyimiz fanilik,
Dərdimiz biganəlik.
Qüssədir, əzabdır ömrün yekunu
Bir ovuc torpaq deyil,
Bir ovuc qan laxtasıdır
Həyatın sonu
Kiməsə "Gülxana" parkı
Kiməsə bazardı Vətən
Dözənə qan çanağı,
Bezənə məzardı Vətən
Bəlkə buna görə də
Zəmanəmiz gələcəyə sürünür
Bəlkə buna görə də
Hər yerdə, hər vaxt,
Keçmişimiz gələcəkdən
Şərafətli görünür.
lll
Talehi, baxtı unut
Göylərin örtüyünə
Torpağın örpəyinə
Nəzər yetir, göz yetir
Bulaq kimi göz verib
Baldan şirin söz yetir
Gül tapmasan çiçək dər
Dərdi gündöyənə sər.
Sümükləri sındıran
Oyun havası çaldır,
"Tərəkəmə", "Qaytağı"
Dəbdən düşən xəyaldı!
Bu sürəksiz, ötüşən
Ötüb keçən anilik
Şam üçün pərvanəlik
Bəxtini, qismətini
Qoy yusun yağış kimi
Göz yaşına nur qatan
Səmavi naxış kimi.
Qəlbinin pəncərəsi
Günəşə açılanda
Nəfəsin yer üzündə
Şahpər nəfəs tapacaq
Səni yaşatmaq üçün
Hərdən çiskin yağışlar
Hərdən gürşad yağacaq
lll
Söylə, sən nəyinlə canlısan, könül?
Zəhmətin, əməyin bəhrəsi nədir?
Sulara yağan yağış!
Söylə, sən nəyinlə canlısan, könül?
Qəlbini qürbətə cəlb edən nədir?
Yüksəkdən əsən külək!
Arxan kim olacaq, könül?
Təzədən dirçəlmək üçün?
Boşluğun qaranlığı!
Sulara yağan yağış
Yüksəkdən əsən külək
Boşluğun qaranlığı
Yağış - göydən yağan göz yaşıdı
Külək - inildəyir ki,
"Zindansaraydı" dünya
Qaranlıq - çarəsizlik çabaları,
Toranlıqdır, boranlıqdır.
Həyat yağışdı, küləkdi
Və qaranlıqdı!
çap et