DEYƏSƏN TƏZƏDƏN UŞAQ OLMUŞAM
Çəkilir tarıma, çəkir tarıma,
Ha yalvar, ha yaxar,sözümə baxmır.
Qalxanda bir yolun ucuna belə,
Qalıram uçuna –uçuna belə,
Daha gücüm çatmır ayaqlarıma,
Döndərib üzünü, üzümə baxmır.
Hardasan, ay ana, gəl tut əlimdən,
Ustufca ora çək,bura çək, öyrət,
Gəl mənə təzədən yerimək öyrət,
Bu yaşda deyəsən uşaq olmuşam.
Vururdum, çıxırdım, bölə bilirdim,
Nə var qədərincə, nə artıq, nə kəm.
Olanlar – olmuşlar xəyaldı daha,
Başıma gəlməmiş nə qaldı daha, –
Hər şeyi bilirəm elə bilirdim,
İndi baxıram ki, heç nə bilmirəm.
Yoxsa mən gərək,
Təzədən əlifba öyrənəm gərək?!...
Heç nədən hazırdı gözümdə nəm ha,
Bir də görərsən ki, dolmuşam nəsə.
Qəfil küsərəm ha, inciyərəm ha,
Yaman dəymədüşər olmuşam nəsə.
Özüm də bilmirəm bu nə işdi ki!
Məni yetmişində kim dəyişdi ki,
Nə dəyişdi ki?!...
Yatmır qulağıma çox səs düyünü,
Yoxsa söz yad olur, yoxsa mən kürəm?
Adam var danışır,nə dediyini
Eşidə bilsəm də, başa düşmürəm.
Lüzumlu-lüzumsuz sözlər yaranır,
Kəlmələr çeynənir, sözlər yalanır,
Di gəl mənə çatmır,
Dilimə yatmır...
Gedir dəyişmələr üzdə, dərində,
Boyanır şəhərlər, seçə bilmirəm,
Yanından biganə keçə bilmirəm:
Bəzəkdi, ya qara-quradı belə?
Qalıram Bakının küçələrində,
Ay Allah, buralar haradı belə?!...
Atalı-babalı dəyərlər itir,
Özgəyə uyanlar bir az da ötkəm,
Çox şey oyuncağa çevrilir nədir,
Ya mən gördüyümü belə görürəm?!...
Bunun ayna tutdum axı nəyinə,
Bəlkə elə – belə gözəldi, bəlkə?
Ay olur- il olur güc alır insan
Ay olur – il olur qocalır insan,
Qayıdır təzədən körpəliyinə,
Elə o axır da əzəldi bəlkə?!
...Vədə o vədədir,
Vaxt o vaxt deyil,
Gördünmü, di buyur hesabını seç.
O qələm, o kağız oyuncaq deyil,
Oynadın bir belə, bəs olmadımı?
Ay uşaq, ay lələ, bəs olmadımı?
Çayın da soyudu,
Ta çayını iç.
O KÜLƏK...
“Səni də, məni də tutan elə bir
küləkdir, deyəsən...”
Bir məktubdan
Daha özümüz də özümüzə yük,
Enişlər – yoxuşlar yorur bizi də.
Baxma ki hərəmiz bir dərədəyik,
Sən orda, mən burda,
Bu vurhavurda
Eyni külək tutur ikimizi də.
Dağ kimi tifaqlar dağılıb gedir
Bəndi – bərəni də qoparır külək.
Bir keçən, keçilən kimsə qalmadı,
Sayılıb – seçilən kimsə qalmadı,
Çör – çöp qurusutək yığılıb gedir,
Qatıb qabağına aparır külək.
Deyirsən gendə dur, axı nə gərək...
Bu qədər çoxluqda biz hələ tək ki.
Qabağa çıxanı tutacaq külək,
Daldada durana dəyməyəcək ki!
Yox, canım, əzəldən o sirr bizimlə,
Düşünmə əyilsən yandan keçəcək.
Bizə dəyən külək gəzir bizimlə,
Kimin ki yurdu yox, yuvası yoxdur,
Dərmanı Vətən yox, davası yoxdur,
Kim ki didərgindir, ondan keçəcək.
O külək, fərq etməz ha küs, ha deyin,
Böyründən biganə ötəndən əsir,
İyirmi il əvvəl atıb getdiyin
Əlçatmaz, ünyetməz Vətəndən əsir,
Həsrət küləyidir, möhnət küləyi,
Töhmət küləyi!...
Özüylə min bəla, min dərd gətirər,
Hardan havalansa bizə tuş gələr.
Bir bomboz məmurun üzündən keçib,
Biganə, miyanə sözündən keçib
Bülövə çəkilər, kəsər götürər,
Hazır xəncər kimi sıyrılmış gələr.
Onda hər aşırım bir sərt dağ olur,
Baş şişir, böyüyür göz görə – görə.
Ömür – gün bir ucuz oyuncaq olur,
Qəfildən qırılıb dağılır yerə...
Vədəli – vədəsiz üzülür dən – dən,
Axşamı belədir, sabahı belə.
Eşidib – bilən də soruşmur görən
Nədir üzülənin günahı belə?
....Ulayır o ac qurd, yenə səbri kəm,
Dərələr – təpələr səs verir səsə.
Qarğışdı, qədərdi, nədi, bilmirəm,
Əsir, əsir elə,
Tələsir elə,
doyub – dolanana oxşamır nəsə.
DEYƏSƏN AĞ ELƏDİM
Ta mən əlləri göydə,
Sən deyənlər düz oldu.
Ha neyləsəm hədərmiş,
Hər şey bura qədərmiş,
Daha dənim torpaqsız,
Torpağım dənsiz oldu.
Nə axtarır bu bəndə?
Nə səndədir, nə məndə.
Sıxılmışıq bir yola,
Kim yeriyə, kim qala,
Özüm burda, vətəndə,
Ruhum vətənsiz oldu.
Dərəni dağ elədim,
Deyəsən ağ elədim,
Kəsib pöhrə ömrümü,
Sözə calaq elədim,
Sözüm də özüm kimi
Yöndəmsiz-yönsüz oldu.
BU DAĞ UCALIĞI
Çox bələd əllərdə çıraq olmuşam,
Çox naşı dillərdə soraq olmuşam,
Dağdan ayrı düşüb dağ – dağ olmuşam,
Qoy məni bu dağın başında, qayıt.
Olsa belə son mənzilim,azdımı?
Gör adımı bir küncünə yazdımı?
Qış – qarıyam, payız – barı, yaz – tumu,
Qoy məni bu dağın başında, qayıt.
O cığırın bir başı da mən olum,
Gələn gəlsin, yoldaşı da mən olum.
Bir qayası, bir daşı da mən olum,
Qoy məni bu dağın başında, qayıt.
Yağış olub bulud – bulud süzülləm,
Çəmən olub çiçək – çiçək üzülləm,
Yerdən göyə pillə – pillə düzülləm,
Qoy məni bu dağın başında, qayıt.
Ömür dediyimiz bir arx, bir axın,
Axına arx üstdən, kənardan baxın,
Bu dağ ucalığı Allaha yaxın
Qoy məni bu dağın başında, qayıt.
MƏN BİR...
Beşdim, ondum, qurtardım,
Hər nə oldum, qurtardım,
Ömrümü sünbül kimi
Ovdum – ovdum, qurtardım,
Ta mən bir yuxu de ki.
Sözüm yenmir dərinə,
Utanıram yerinə,
Ya hardansa qırılıb,
Ya da ki kəndirinə
Dolaşıb çarxı de ki.
Vaxt vədəni haxladı,
Zamanı qabaqladı,
Mən bir örtülü kitab,
Kim yazdı, kim bağladı,
Bir aç, bir oxu de ki...
BİR AZ ÖZÜNƏ GƏL...
Girinə keçəni çəkir,aparır,
Uçurur, dağıdır, sökür,aparır,
Eninə-boyuna sığmır nədisə,
Qalxıb boyundan da yuxarı gedir.
Əlini-qolunu yığmır nədisə,
Götürüb axarı-baxarı gedir.
Keçidlər,körpülər qalır arada,
Boğulur elə bil hər yan-hər yörə.
Yüz ilin,min ilin ağacları da
Dayana bilmir,
Dirəsin dizini hayana,bilmir,
Qopub kötüyündən yıxılır Kürə.
Axırdı təmkinlə,bükülü belə,
Kim axı cırnatdı bu Kürü belə?
Yerindən oynatdı bu Kürü belə?!
İllərin haqqını-sayını dandı,
Dözmədi axır ki,dindi,eləmi?
Yandıran da çoxdur,
Yan duran da çox,
Od olmaq bəlkə də mümkün olandı,
Su olmaq çətindir indi,eləmi?!...
Deşib sal qayanı çıxmaq da olar,
O bir dərd deyil,
Gecəli-gündüzlü axmaq da olar,
O da şərt deyil,
Üstünə zəhər də tökülsə gərək,
Yolun hardan keçsə,çəkilsə gərək,
Gərək- adın sudur,təmizləyəsən,
Dərd budur,şərt budur,təmizləyəsən!
Gör bir görüntüsü,görkü nə boyda,
Araya,haraya kim gələr axı.
Ayların-illərin çirki nə boyda,
Qınamayın çayı,
Həyatı boyu
Yusun,təmizləsin nə təhər axı!
Çox artıq olanı aparan odur,
Nə var ki,kənardan baxıb gedəsən.
Hərə bir tərəfdən ayaq uzadır,
Qoyurlar başını salıb aşağı
Yolunla dinməzcə çıxıb gedəsən?
Canını çöküntü alır bir ucdan,
Çox da ki,yanında lil çəkəni var,
Yığılır bir ucdan,dolur bir ucdan,
Yazıq Kür neyləsin,
Dözmür,neyləsin,
Nə qədər çirki var,çiləkəni var.
Qan tutub gözünü göz görə-görə,
Di gəl ki,cəhdi də hədərmiş, görür.
Yüyürüb özünü salır Xəzərə,
Xəzər özündən də betərmiş görür...
Bir yerin yüz yerdən bağrını yardın,
Hər kəsə dərs oldu,yetər bəlkə də
bir belə,Kürüm.
Məni də özünə qoşub apardın,
Bir təmiz,işıqlı sabah xətrinə,
Allah xətrinə
Bir az əlini yığ, ətəyini yığ,
Bir az özünə gəl,səbr elə,Kürüm..
HƏR GƏLƏN GÜN
Baxma qabağıma çıxan Nahaqdı,
Mən Haqq axtarıram, mən Haqq gəzirəm.
Geyib ayağıma dəmir çarığı,
Götürüb əlimə çıraq gəzirəm.
Ta soruşma, bu nə qaya, nə daşdı,
Silkələnib dərə doldu, dağ aşdı,
Hər gələn gün dolu döymüş ağacdı,
Mən də budağında yarpaq gəzirəm.
Ruh ki sözdü, ürək sözdü, damar söz,
Damcı-damcı yığılar söz, damar söz,
Bir zamanlar tapılmazdı, ta var söz,
Yazan əl gəzirəm, barmaq gəzirəm.
Yuvası yox, havası yox bir quşam,
Vətən adlı qürbətimə hopmuşam.
Üstündə durmağa yer var, tapmışam,
Altında yatmağa torpaq gəzirəm.
Bərdə
çap et