ŞÜŞƏ KİMİ
Şuşa yadıma düşəndə,
Qəlbim sınır şüşə kimi.
Görərsən görərmiyəm,
Şuşanı bu qışa kimi.
Alınmaz qalaydı, gərək,
Qala da qalaydı gərək!
Şuşa dağılaydı gərək,
Son yaralı daşa kimi.
Vaqifin məzarı ağlar,
Ağlar o dərələr, dağlar.
Solub doğma bağça, bağlar.
Bu başdan, o başa kimi.
Torpaq dözmür yad təpiyə,
Bax, bu dərəyə, təpəyə.
Çıxıbdı fəryadı göyə,
Kədərli tamaşa kimi.
MAQNİTOFON LENTİNƏ DÜŞMƏYƏN SƏS
Gəldi, qurdum maqnitofonu
Dedi: - Oğul, söndür onu!
Gəlməmişəm əlvida deməyə,
Gəlmişəm, səni görməyə.
Dedi: - Bir kəlmə söz de, yazım.
Dedim: - Axı niyə lazım, kimə lazım?
Mən dünyada olmayanda,
Bulaqların, çayların
Küləklərin, yağışların,
Ulduzların, günəşlərin
Səsində axtar məni!
Elə bu da bəsimdi,
Təbiət mənim səsimdi.
Mən də onun bir zərrəsi!
Barı deyirəm,
Məndən sonra bir insan,
Yoxluğumu dərd eləsin.
Əgər, məni unutmasan,
Sənin səsində qalacaq
mənim səsim.
Hər yeni nəvə-nəticəmdə
qayıdacaq yenə - Yerə.
İndi, gəl yanımda otur,
Saxla maqnitofonu, oğul!
2003
ATA GÖZÜYLƏ
Orxan - mənim sözümdü.
Ocağımdı, közümdü.
Canım, ciyərim, qanım.
Görən iki gözümdü.
Mən sönmüşəm, amma o,
Özü boyda dözümdü.
Odur məni yaşadan,
Orxan - mənim özümdü.
Məndən sonra dünyada,
Nişanəmdi, izimdi.
Orxan - obam-elimdi,
Günüm, ayım, ilimdi.
Hər sözü dərin ümman,
Hər kəlməsi elimdi.
Onun doğruçu dili,
Elə mənim dilimdi.
Acı həqiqətlərdən
Dili dilim-dilimdi.
Bu əyri zəmanədə
Düz danışmaq - zülümdü.
Mən sönmüşəm haçandı,
Orxan işıq saçandı.
Mən dağınıq, didərgin,
O, bitkindir, yığcamdı.
Ay dolusu piyalə,
Günəş dolusu camdı.
Orxan - mənim şeirimdi,
Qafiyəmdi, hecamdı.
Orxan - Məkkəm, Mədinəm,
Din-imanım, Həccimdi.
Orxan - mənim balamdı,
Səngərimdi, qalamdı.
Orxan - qayğı çəkəndi,
Orxan - qeydə qalandı.
O qədər məğrurdur ki,
Görən deyir "kalan"dı.
Onun varı-dövləti,
Bir kağız, bir qələmdi.
Baxışı, duruşu şax,
Nitqi başqa aləmdi.
Orxan - mənim səsimdi,
Canımda nəfəsimdi.
Şöhrətini neynirəm,
Təkcə, adı bəsimdi.
Orxan Orxan olandan,
Azadlıq təşnəsidi.
Azaddı, müstəqildi,
Ölkədə hər kəs indi.
Doğru danışmayasan
Neyləyəsən, bəs indi?!
Bakı, 2001-2005-2015
KƏSƏ SÖZLƏR
Qan təzyiqi
Bəzi məmurlar kimi
Qalxdığı yerdən
düşmək istəmir,
a kişilər!
Belə-belə işlər!
2005
ADAM TAPILMIR
Adam qəhətə çıxıbdı,
Özüm-özümlə dərdləşirəm.
Bu da, bir cür ömürdü,
Mən də bir cür - bəşərəm.
2005
ANA DİLİN
Sənin Ana dilin dövlət dilidir,
Sən Ana dilini aləmə bildir.
Yoxsa özgə dildə lövhələr asmaq,
Sənə görə hələ günah deyildir...
Kim icad elədi bu yaltaq dəbi?
Bu ikiüzlülüyün nədir mətləbi?!
Özün yaz, özün də oxuya bilmə,
Təki razı qalsın beş-üç əcnəbi.
Dünyanı gəz, axtar, gör yad elində,
Bir yazı varmola sənin dilində?
Sən sözdə azadsan, işdə mütisən,
Kiməsə tabesən hər əməlində.
2007
BİR DAHA KİTAB HAQQINDA
Bir yerdə soruşdum gəlib keçəndən,
Tanıyan olmadı kitabxananı.
Çörək hayındadı cümlə el-vətən
Kitab oxumağa indi vaxt hanı?
Lap şair şairin, alim alimin,
Kitabını açmır, dəyişib zaman.
Ən yaxın dostlar da biri-birini,
Ya qəsdən oxumur, ya paxıllıqdan.
Ara qarışıbdı, məzhəb itibdi,
Qardaşın qardaşa yanmayır canı,
Sənə nə düşüb ki, bu basabasda,
Düşüb axtarırsan kitabxananı.
Bu günlər heç kəsi bəyənmir heç kəs,
Hamı özəl olub, güdür özünü.
İndi mərifət bir qəpiyə dəyməz,
Kitab, kitabxana dedi sözünü.
İndi oyun gedir, sərvət oyunu,
Hər tində bank çıxır qarşına sənin.
Bir də kitabxana gəzib soruşma,
Yoxsa, söz qəhətdi başına sənin.
Sumqayıt, avqust, 1988
QALSTUK BAĞLAMAQ
Əvvəl bax gör
əynindəki kostyuma
yaraşırmı, ya yox,
rəngi rənginə düşürmü?
Bütöv aç, uzat qolların uzunu,
sonra boynuna dola.
Bir ucunu, o biri ucunun
üstünə qoy, düyün vur.
Əvvəlki ucunu
o düyündən keçirib,
çək aşağı.
Sonra düyünü yuxarı apar!
Belə olmaz, balam!
Qalstuku düz tut!
Əvvəl, qalstuk bağlamağı öyrən ,
Sonra müdir ol!
2015
BAX
Şəhərə yuxarıdan baxmazlar, dadaş!
Külək süpürüb, yağış yuyub damları.
Par-par parıldayır dam-daş
Baxırsan, aşağıdan bax, şəhərə!
Bax, küçələrə, dalanlara,
fikirli adamlara
Birtəhər başını girləyir hərə
Yuxarıdan görünməz bunlar
Şəhəri tanımaq üçün,
evlərin sakinlərinə bax!
Səkilərinə yazılıb,
evdə olanlar.
2003
BELƏ DÜNYANI NEYNİRƏM
Hər yerdə yol kəsir yolu,
Belə dünyanı neynirəm.
Yolu yolkəsənlə dolu,
Belə dünyanı neynirəm.
Adamları ikiüzlü,
Dili teyxa haça sözlü.
Üstü açıq, altı gizli,
Belə dünyanı neynirəm.
Otları var acı, şirin,
Məskənidir, xeyrin, şərin.
Adlatmasıdır bəşərin,
Belə dünyanı neynirəm.
Yolçu yolda - necə olar,
Günü - gündüz, gecə olar.
Yol qurtarar, o heç olar,
Belə dünyanı neynirəm.
Səfası çox, vəfası yox!
Cəfası çox, səfası yox!
Qadağa çox, rəvası yox!
Belə dünyanı neynirəm.
Haqdır, demir düz deyənə
İşıq vermir gözləyənə
Şərikdir şər söz deyənə,
Belə dünyanı neynirəm.
Bu gəraylı - yeddibənddi!
Birər dərddi hər bir bəndi.
Bu - açılmaz qıfılbəndi,
Belə dünyanı neynirəm!
2015
çap et