MƏNİ
Bakıdan, müalicədən qayıdıb Bərdəyə gələndə həmişəki kimi Vaqif doktorla görüşmək üçün onun kabinetinə getdim. İşçiləri dedilər ki, doktor Bakıda müalicədədir. Qəribsədim.
İlk dəfədir gəlib onu görmədim,
Xəyallar uzağa apardı məni.
Elə tufan qopdu hər tərəfimdə,
Tərpədib kökümdən qopardı məni.
Dedim ki, tez ötsün - qədəri olsa,
Atlansın, atının yəhəri olsa,
Dostumun azacıq xəbəri olsa
Axtarıb göylərdən tapardı məni.
Xalı toxuyardı ilmələr ilə,
Heyrətə salardı cümlələrilə.
Ürəyimə yaxın kəlmələrilə
Şəkərə, şərbətə qatardı məni.
Dekabr, 2016
BAŞIMDA
Vaqif həkimin “Getdi” rədifli ş eirinə o zaman yazdığım cavabın bəzi hissələrini heyf ki, unutmuşam.
Ay sağ olmuş, heç kəs uzaq getməyib,
Gözəllər yenə də cəmdi başımda.
Bir hay desəm mələk kimi cəmləşər,
Elə fikirləşmə kəmdi başımda.
Bağçamızda indi bahar var, yaz var,
Birinin əlində sədəfli saz var,
Nəğməli dillərdə neçə avaz var,
Bir dəsgahdı, bir aləmdi başımda.
Hər kəs nəğməsinə gözəl ad verir,
Qəlbə ləzzət verir, dilə dad verir.
Mənə fərəh verir, qol-qanad verir,
Demərəm kədərdi, qəmdi başımda.
Yenə qaldırırsan nə hay-haraydı,
Busələr Qənbərə qızlardan paydı.
Elə fikirləşmə halım qolaydı,
Durumum əladı, dəmdi başımda.
AY KƏRİM
Qəmgin ləqəbli tələbə yoldaşım Kərim müəllimə
Aldım məktubunu, bu kiçik kağız
Mənə böyük töhfə oldu, ay Kərim!
Gənclik illərimi yadıma saldı,
Həsrətdən gözlərim doldu, ay Kərim!
Tez-tez Papravəndə birgə gələrdik,
Yol uzunu elə deyib-gülərdik,
Qohumların pay-püşünü görərdik,
O günlər harada qaldı, ay Kərim?!
Min doqquz yüz əlli üçün mayında,
Firudin kişinin nəvə toyunda,
Az qaldıq qərq olaq Xaçın çayında,
Xatirələr necə baldı, ay Kərim!
Nə zaman ki, azuqəmiz qurtaqdı,
Gözəl nənə bilib təndir yapardı.
Bu yaxşılıq əlimizdən tutardı,
Keçdiyimiz uzun yoldu, ay Kərim!
Dünya daimidir, ömür gödəkdir,
Həyatımız əsib keçən küləkdi,
Dədə Şəmşir toyda bayatı çəkdi,
Gördük ellər xoşəhvaldı, ay Kərim!
Qəvvas olub ümmanlarda üzmüsən,
Qəmgin adı ilə kitab yazmısan,
Kəlmələri mirvaritək düzmüsən,
Misraları şəkər-baldı, ay Kərim!
Şən olmusan, qəmgin olma özünə,
Oxunu at erməninin gözünə,
Sapand ilə bircə daş at yüzünə,
Axı qolun güclü qoldu, ay Kərim!
Əzəldən bilirdik nücə toxumdu,
Biz onlara dedik dostdu, qohumdu,
Ruslar göz elədi, erməni cumdu,
Gəlin-qızlar saçın yoldu, ay Kərim!
Yanvar, 2017
QARIŞMADI
Dostum və həmkarım Azay Pənah oğlu mənim arılarımı aparıb öz təsərrüfatına qatıb, yaxşı məhsul becərir. Hər il də bal payımı artıqlaması ilə göndərir. 2015-ci ildə də yenə xeyli bal gətirmişdi. Həyat yoldaşım Diləfruz xanım balı yerbəyer edəndə dedi:
- Ay kişi, Azay müəllimin builki balı ilə keçənilki balı bir-birinə qarışmır.
Azay lələ, sağ ol, payın çox olsun!
Çalışdıq bir-birə bal qarışmadı.
Mən özüm də arıçılıq etmişəm,
Tapmadım ayrı bir yol, qarışmadı.
Kəlbəcərli arıçılar yığışsın,
Dolaşan kələfi qoy biri açsın,
Bilməyənlər bir-birindən soruşsun,
Danəndələr olsun hal, qarışmadı.
Tutub gəldiyimiz haqqın yoludu,
Balımız Azayın halal balıdı,
Diqqət etdim qab-qacaqlar doludu,
Nə qədər olsa da bal qarışmadı.
Artıq yola salıb iki baharı,
Dostluğa sadiqdi, var etibarı,
Yönünü çevirdi dağlara sarı,
Keçdi dərə-təpə, yal, qarışmadı.
Dedim: - Arvad, gəl bu sirri açmayaq,
Heç kəsə bildirib, nə danışmayaq,
Bir akt yazaq, müqavilə bağlayaq,
Firuzə çəkmədi qol, qarışmadı.
2016
DÜNYADA DOSTLUĞU QOYUB GEDİRƏM
Bu gün Saleh lələ Türkiyədən zəng edib halımı soruşdu.
Saleh lələ, bura Ankara deyil,
Bura Azərbaycan: Qubadı, Quba.
Hər tərəf bağ-bağça, hər yan çil-çıraq,
Yaxşı hörmət edir bizə el-oba.
Gəzdik sənin ilə Klivlenddə biz,
Niaqaranı da ziyarət etdik.
Bütün tədbirləri gördük özümüz,
15 gün ərzində çox yerə getdik.
Burda həbəş yoxdu, nə də ingilis,
Rəqsə dəvət edək, ya söhbət edək.
Kök sala bilməyib erməni iblis,
Satqınlıq eşidək, əyrilik görək.
Şahdağı nər kimi durub arxada,
Başında ağ papaq, üstündə qar var.
Elə bil dil açıb qışqırır o da,
Əzəldən bu elə arxadı dağlar.
Sizə istirahət arzu edirəm,
Gününüz xoş olsun, canınız sağlam.
Dünyada dostluğu qoyub gedirəm,
Əməl edərsiniz - mən ümidvaram.
Quba rayonu, Qəçreş kəndi.
04.04.2016.
OXŞAR MƏNZƏRƏLƏR
Rəhmətlik Aşıq Alının şeirlərinin birində belə bir misra var: “Yaylaq, bizim yaylaqlara bənzərsən.”
Quba rayonunun Qəçreş kəndi də mənim doğulub boya-başa çatdığım Kəlbəcər rayonunun Ağdaban kəndinə çox oxşayır: arxada dağlar, sağı və solu dərin və qalın meşəli dağlardan ibarət olan axar çay. Bizim kəndin çayı bu çaydan kiçik olsa da, axar məsafəsi eyni olar...
İlahi, hökm edib, xəlq eyləmisən,
Bu qədər oxşarmı onlar bir-birə?!
Elə dəqiq oxşarlıqdı, vermisən,
Bir özün bələdsən yəqin bu sirrə.
Hər tərəf yamyaşıl, hər tərəf meşə,
Meşə ətəkləri obadı, eldi.
Ürəyi oxşayan bu gözəl guşə
Bağçadı, bağlardı, çəməndi, güldü.
Kəndin arxasında qoşadı dağlar,
Kənd dağa söykənib, dağa güvənir.
Elə bir-birilə bəhs edir onlar,
Qucub ortasını nəhəng qayalar.
Necə ad verəsən bu oxşarlığa,
Dağlar da eynidi, meşə də eyni.
İstəyir sola dön, istəyir sağa,
Çökək də eynidir, guşə də eyni.
Bulaqlar o qədr gur deyil burda,
Süzülüb, süzülüb çaya çevrilir.
Axar sular olsa nə qədər xırda,
Çaya bu ayrıca gözəllik verir.
Bənzər varlıqlara edib tamaşa,
Oxşar məskənlərdən danışdıq nəsə.
Dünyada çox şeylər olurlar qoşa,
Eşq olsun xilqəti Yaradan kəsə.
İyul, 2016
SƏPİB
Qubanın Xınalıq kəndindən mənzərə
Xınalıq kəndində, dağların üstə
Təbiət əlilə xınalar səpib.
Qurd yalından süzüb gələn çayların
Qoynunda üzüşən sonalar səpib.
Gözəllik görərsiz - gəlib bu kəndə,
Şirin nəğmələrlə kəklik ötəndə.
Şənliklər zamanı toyda, düyündə
Bəzəkli gəlinlər, analar səpib.
Fəlakəti uzaq edib özündən,
Ustaca yayınar şahin gözündən.
Vətənə dönəndə Bazar düzündən
Qatara düzülən durnalar səpib.
Quba rayonu, Xınalıq kəndi,
Avqust, 2016.
VAR
El sözünü mən də deyim:
Hər axşamın səhəri var.
Elə iş tut, qınaq olma,
Hər işin öz təhəri var.
Diqqət edən yaxşı görər,
Göstərəcək necə hünər.
Arı dosta bal becərər,
Düşmənlərə zəhəri var.
Ocaq nə vaxt həddin aşır-
Xaşıl da tavada daşır.
Ulağa palan yaraşır,
Köhlənlərin yəhəri var.
Əlin yaxşı gətirirsə,
Şükürlər de, tale versə.
Əgər Tanrı qəzəblənsə
Yüz qəhri, yüz qəhəri var.
Neməti boldu Xudanın,
Gözü doymayır insanın,
Üstü genişdi dünyanın,
Həm kəndi, həm şəhəri var.
Yanvar, 2017
BELƏCƏ ÖLÜM MƏN
Mənə kəhər gəti rin,
Sonra yəhər gətirin,
Yəhərləyin mindirin,
Qoyun aşım çəpərdən,
Keçim Çiçəkli düzdən,
Çıxım dağın qaşına,
Sarıdağın başına.
Kəndimizə baxım mən.
Bir bülbülə dönərək,
Məhləmizə dönüm mən.
Budaqlara qonum mən.
Doyunca cəh-cəh vurub,
Sonra geri dönüm mən.
Yurd-yuvamı görüm mən.
Dədəmin, qardaşımın
Məzarını seyr edim.
Sonra nakam Çimnazın
Öpüm məzar daşından.
Bax beləcə ölüm mən,
Bax beləcə ölüm mən!
çap et