lll
Yazın sonuncu günü
yağdı səhərə kimi...
kənddəki evimizdən
sizin şəhərə kimi...
sən də onda oturub
pəncərədən baxırdın...
elə hey ağlayırdın,
gəlib-gedən baxırdı...
bilmirdin, ağıllısan,
dəlisən, ağlayırsan;
bir ucdan yağış yağır,
elə sən ağlayırsan...
imkan olsa, yağışdan
tutub göyə çıxardın...
itirdiyin Mətləbi
tapıb yiyə çıxardın...
...sonra kimi görərsən,
deyərsən soruşmamış;
“o yağış varıydı ha,
mən idim həmin yağış... “
lll
Gecə ötüb yarıdan,
ulduzlar da soluxub...
küçədən keçən adam
deyəsən azca qorxub...
...dörd divardı, bir də mən,
bir mənəm, bir dörd divar...
sənimi yamsılayır;
yaman soyuqdu hava...
...dönsən, adam deyilsən,
ömrün uzunu bir də...
görmək istəmir qapım
sənin üzünü bir də...
...yalana bax, demişdin
qəbirdə unudarsan;
ona qədər sayaram,
on birdə unudarsan...
lll
Sən son cümləni yazdın,
mən də nöqtəni qoydum...
kitabını bağladım,
səndə nöqtəni qoydum...
...sonra səni çağırdım,
sən də yubandın nəsə...
adını heca-heca
dedim ki, gec gedəsən...
sonra səhər açıldı,
kimsə döydü qapımı;
“bir az əvvəl ölmüsən,
gəl, meyidin tapılıb...”
lll
Bəlkə dönüb gələsən
dünyanın o üzündən?...
ya da xəbər yolla bir,
küləklərlə özündən...
...bu qapını ovundur,
mən cəhənnəm bu axşam...
sus, qışqırsın gözlərin;
“hardasan, darıxmışam...”
...nə danışsam, fayda yox,
xeyri nədi....nə yazsam...
...gecdi, ömür qurtarır,
sən adam olmayassan...
lll
Yenə darıx bu axşam,
çıx balkonda dur, üşü...
yorsun səni saatda
əqrəblərin öpüşü...
uzaqdakı bir səhər
yenə düşsün yadına...
təsəlli ver özünə;
çarəsiz bir qadına...
...yalandan ağlayarsan,
və yalandan gülərsən...
... bir də güzgüyə baxma,
gözlərimi görərsən...
lll
Bu qəbirdə yatan kəs,
şəklinə oxşamırsan...
sən bir başqa ölüsən,
heç kimə oxşamırsan...
qalxıb mənim yerimdə
olmaqmı istəyirsən?..
yenə burda özünü
yormaqmı istəyirsən?..
nə işin var bizimlə,
sən orda kefini çək ;
deyir ki, cənnətdəsən,
qəbrindən çıxan çiçək...
durub gedim, işim var,
elə sən də yıxıl, yat...
...sən çox yaxşı ölüsən,
salamat qal, salamat...
lll
Bu gün məni unutdun,
adım düşdü dilindən...
belə də olmalıydı,
elə günün birində...
ən uzaq ulduzların
necə gəlir işığı;
elə qalar yadında,
mən fağır kənd uşağı...
nə vardı aramızda,
uçurum kimi qaldı...
yazdığların vərəqdə,
bir qurum kimi qaldı...
səninlə etdiklərim,
dönə-dönə olacaq...
...mənim kefim pis deyil,
olan sənə olacaq...
lll
Havan yaman soyudu,
istilər başlayandan...
və nələr qurtarandan,
və nələr başlayandan...
bitdi bizim eramız,
yeni əsr başladı...
yəqin mən günahkaram,
səni də bağışladım...
...sonra sənə zəng vurub
deyərəm, “bax, sən busan.
məndən olan dərdinin
adını nə qoymusan?...”